اسپلینت بینی (Nasal Splint) نوعی قالب یا محافظ خارجی است که به منظور حفظ و پشتیبانی از ساختار بینی بعد از جراحی های زیبایی و ترمیمی استفاده می شود. اسپلینت به حفظ شکل جدید بینی ، کاهش تورم و جلوگیری از جابجایی بافت ها کمک می کند. این وسیله معمولاً از جنس پلاستیک یا سیلیکون ساخته شده و به گونه ای طراحی شده که پس از جراحی روی بینی قرار می گیرد و تا چندین روز باقی می ماند. نقش اصلی اسپلینت بینی در تثبیت موقعیت استخوان ها و غضروف های تغییر شکل یافته و محافظت از آن ها در برابر ضربه و فشارهای ناخواسته است. در اغلب موارد در جراحی بینی ، به ویژه در مواردی که تغییرات استخوانی یا غضروفی گسترده ای ایجاد شده است ، اسپلینت اهمیت زیادی دارد. این ابزار از یک سو به کاهش تورم و تسریع روند بهبودی کمک می کند و از سوی دیگر ، امکان به وجود آمدن تغییرات ناخواسته در فرم بینی را کاهش می دهد. اسپلینت معمولاً پس از یک تا دو هفته از بینی برداشته می شود و بیمار باید در این دوره مراقبت های لازم را رعایت کند تا از جابجایی آن جلوگیری شود و فرآیند ترمیم به خوبی پیش برود.
اسپلینت بینی برای چه هدفی استفاده می شود؟
اسپلینت بینی به عنوان یک ابزار حمایتی پس از جراحی بینی استفاده می شود و اهداف خاصی را دنبال می کند که شامل موارد زیر است:
- حفظ فرم و ساختار جدید بینی: اسپلینت به نگه داشتن استخوان ها و غضروف های تغییر شکل یافته کمک می کند و مانع از جابجایی آن ها در دوران اولیه بهبودی می شود. این حمایت باعث می شود فرم جدید بینی به درستی حفظ شود و نتایج جراحی به بهترین نحو تثبیت شوند.
- کاهش تورم و التهاب: اسپلینت با اعمال فشاری ملایم روی بینی ، به کاهش تورم و التهاب کمک می کند. این کاهش تورم باعث می شود که فرآیند بهبودی سریع تر انجام شود و نتایج جراحی بهتر دیده شود.
- محافظت از بینی در برابر ضربه و آسیب های ناخواسته: بعد از جراحی ، بینی حساس و آسیب پذیر است. اسپلینت به عنوان یک محافظ از بینی در برابر ضربات احتمالی و فشارهای ناگهانی محافظت می کند.
- پیشگیری از چسبندگی داخلی بینی: در برخی جراحی های بینی ، ممکن است از اسپلینت های داخلی استفاده شود که به جلوگیری از چسبندگی بافت های داخل بینی کمک می کنند. این چسبندگی ها می توانند تنفس را دشوار کرده و نتایج جراحی را تحت تأثیر قرار دهند.
- تسهیل روند بهبودی: با حفظ موقعیت استخوان ها و غضروف ها ، اسپلینت به فرآیند ترمیم بافت ها کمک می کند و امکان بهبودی را سریع تر و مؤثرتر فراهم می آورد.
در کل ، اسپلینت بینی یک ابزار کلیدی در جراحی های بینی است که نه تنها به بهبود نتایج ظاهری کمک می کند ، بلکه از بروز عوارض و مشکلات بعدی جلوگیری می نماید.
"*" زمینه های مورد نیاز را نشان می دهد
انواع اسپلینت بینی
اسپلینت های بینی به طور کلی به دو نوع اصلی تقسیم می شوند: اسپلینت های داخلی و اسپلینت های خارجی. هر یک از این اسپلینت ها کاربردهای خاص خود را دارند و بسته به نوع جراحی و نیازهای بیمار ، توسط جراح مورد استفاده قرار می گیرند. در ادامه با انواع اسپلینت بینی آشنا می شویم:
اسپلینت خارجی بینی
این نوع اسپلینت ها بعد از جراحی روی سطح خارجی بینی قرار می گیرند و به حفظ شکل و ساختار جدید بینی کمک می کنند.
معمولاً از جنس پلاستیک یا سیلیکون سخت ساخته می شوند و به کاهش تورم و حمایت از بافت های تازه جراحی شده کمک می کنند.
اسپلینت های خارجی به خصوص زمانی که در جراحی استخوان و غضروف بینی تغییراتی صورت گرفته باشد ، بسیار موثر هستند و از بینی در برابر ضربه ها و فشارهای ناخواسته محافظت می کنند.
این اسپلینت ها معمولاً بین یک تا دو هفته پس از جراحی بر روی بینی باقی می مانند و سپس توسط جراح برداشته می شوند.
اسپلینت داخلی بینی
اسپلینت های داخلی در داخل سوراخ های بینی قرار می گیرند و به حفظ فضای تنفسی و جلوگیری از چسبندگی داخلی بافت های بینی کمک می کنند.
این اسپلینت ها اغلب در جراحی هایی که تغییرات داخلی بینی (مانند انحراف تیغه بینی یا تنگی مجاری تنفسی) انجام می شود ، به کار می روند.
اسپلینت های داخلی معمولاً از جنس سیلیکون نرم و انعطاف پذیر ساخته می شوند تا به راحتی در مجرای بینی قرار گیرند و تنفس را تا حد امکان تسهیل کنند.
این اسپلینت ها نیز پس از چند روز تا یک هفته از بینی خارج می شوند و طی این مدت ، به تثبیت ساختار داخلی بینی و کاهش خطر چسبندگی و انسداد کمک می کنند.
چه زمانی اسپلینت بینی برداشته می شود؟
برداشتن اسپلینت بینی معمولاً بین ۵ تا ۱۰ روز پس از جراحی انجام می شود. این زمان بستگی به نوع جراحی و میزان تغییرات اعمال شده روی بینی دارد و توسط جراح تعیین می شود. در مواردی که تغییرات گسترده تری روی ساختار استخوانی و غضروفی بینی ایجاد شده باشد ، ممکن است مدت زمان بیشتری نیاز باشد تا اسپلینت روی بینی باقی بماند.
دلایل اهمیت زمان بندی در برداشتن اسپلینت بینی:
- حفظ ساختار جدید بینی: نگه داشتن اسپلینت به مدت چند روز به تثبیت استخوان ها و غضروف های تغییر شکل یافته کمک می کند و از جابجایی آن ها جلوگیری می کند.
- کاهش تورم و التهاب: اسپلینت باعث کاهش تورم و تسریع روند بهبودی می شود. با کاهش التهاب اولیه ، جراح می تواند با دقت بیشتری اسپلینت را بردارد و نتیجه جراحی را ارزیابی کند.
- پیشگیری از آسیب های احتمالی: در روزهای اول پس از جراحی ، بینی به ضربات و فشار حساس است و اسپلینت به عنوان یک محافظ عمل می کند. بعد از حدود یک هفته ، بینی وضعیت پایدارتری پیدا می کند و برداشتن اسپلینت راحت تر و کم خطرتر است.
نکته مهم این است که بیمار نباید خودسرانه اقدام به برداشتن اسپلینت کند. جراح با توجه به روند بهبودی و شرایط بینی بهترین زمان را برای این کار تعیین می کند و خود دکتر بینی یا تیم تخصصی ، اسپلینت را با روش های مناسب و بدون آسیب برداشته و مراقبت های بعدی را توصیه می کند.
